Bosque quemado, en relación a Ódena, 2015

Cuando alzo la vista y descubro lo que parecen nubes, más oscuras y acompañadas de virutas de madera chamuscadas, entonces sólo puedo expresarme con sentir verguencia hacia la especie que pertenezco, la humana.
Un bosque arde. Un bosque grita. Una zona verde clama vida entre llamas.

he aquí mi apoyo al gran desastre de este verano pasado entre Sant Salvador de Guardiola y Ódena.


Comentarios

Entradas populares de este blog

Novel·la publicada! Ella no es un nombre

Obra seleccionada al 93è concurs exposició d'artistes manresans Ciutat de Manresa 2023

Disseny del cartell per a Ca La Teia: Mostra d'obres d'artistes locals a Santpedor